Net terug van de jaarlijkse DYA-dag (“Dynamische architectuur”), met als thema "Innoveren (z)onder architectuur”, werd me duidelijk dat het besef dat ook architectuur op zijn grondvesten trilt, bij meer mensen is doorgedrongen. Oftewel: architectuur zoals het was is voorbij. Tot zover het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat er meer dan ooit behoefte is aan architectuur. Maar wel op een manier die past bij hoe de wereld zich ontwikkelt.
Dat bestaande bedrijfsmodellen steeds minder goed werken wordt dagelijks via de media duidelijk. Voor bijna ieder bedrijf is/wordt het een kwestie van pompen of verzuipen. Marlies van Steenbruggen, mede bedenkster van DYA, illustreerde dit mooi met behulp van een variatie op het Valley-of-Death model: als bedrijf zul je de oversteek moeten maken van “business as usual” naar “the new normal”. Om de vallei tussen oud en nieuw te kunnen oversteken heb je een brug nodig met een aantal stevige pijlers. Pijlers die er behoorlijk anders uitzien dan we gewend zijn.
Aan de overkant van die vallei gelden andere regels en andere verwachtingen. Als bedrijf je interne efficiency verhogen is ook daar natuurlijk niet weg. Maar waar het echt om draait is wat klanten aan je hebben. Zij beslissen immers of de diensten die je levert deugen of niet en bepalen of je eigenlijk nog wel bestaansrecht hebt.
Is er dan nog architectuur nodig? Ja dus. Net zo goed als op de vertrouwde linkeroever, zul je moeten bepalen wat je belangrijkste doelen zijn en hoe je die denkt te gaan realiseren. Architecten die luisteren naar wat gewenst is, die vanuit een architectuur invalshoek meedenken en de juiste vertalingen kunnen maken, blijven nuttig. Maar het zal wel hard werken worden. Want die kritische consument zit ook binnen Ook daar zal hij, terecht, architecten steeds meer gaan afrekenen op de kwaliteit van geleverde diensten.
Moet die architectuur dan nog dienstgericht zijn? Wat mij betreft zeker wel. Nog veel sterker dan op de linkeroever is het immers op de rechteroever gemeengoed om in termen van diensten te denken.Met verhalen over hoe dingen werken en hoe complex alles is hoef je daar niet meer aan te komen. Deugen je diensten dan ben je okee, deugen ze niet dan ben je niet okee. Zo simpel wordt het. Tijdens de DYA-dag bleek ik tot mijn verbazing de enige in de zaal te zijn die het beroemde (?) memo van Jeff Bezos kende waarover ik eerder schreef (‘Jeff Bezos: held van dienst’). Hij had al in 2002 door dat in een modern bedrijf alles om diensten draait. Het feit dat Amazon met die mantra is uitgegroeid tot een van de succesvolste bedrijven ter wereld laat zien hoe je met dat besef levend de vallei over kunt steken.
“Dynamische architectuur” en “dienstgericht benaderen” zijn en blijven in mijn ogen dus een ijzersterke combinatie. Eentje die je kan helpen om op een dag heelhuids aan te komen op de rechteroever.
